woensdag 24 december 2014

Fijne Feestdagen!


Hierbij wil ik alle lezers van mijn blog Fijne, Gezellige en Mooie Kerstdagen
wensen en een gezond, liefdevol en creatief 2015!


vrijdag 19 december 2014

Vrijdag? Breidag!

In de eerste plaats ben en voel ik me quiltster, en dat zal waarschijnlijk
wel altijd zo blijven, al is niets in het leven zeker natuurlijk, want toen
ik nog berenmaakster was, had ik nooit kunnen vermoeden dat ik mijn
creatieve "ei" zo kwijt kon in het quilten.
Maar ik hou ook van andere vormen van handwerken, en breien hoort
daar zeer zeker bij! Ik heb eigenlijk altijd wel regelmatig de breinaalden
opgepakt, en dan vooral toen mijn kindjes nog klein waren en ik een
abonnement had op de Ariadne. Wat een feest als het nieuwe nummer
op de mat viel! Helaas is de Ariadne een andere weg ingeslagen. Ook
leuk, hoor, interieur, maar ik verander mijn interieur niet maandelijks,
zelfs niet jaarlijks (op wat kleine details na dan...).
Uit die tijd heb ik nog 2 werkstukken in de kast hangen, die ik echt
niet weg kon doen. Zoals de "merklaptrui":
Het was een heel werk, alle motiefjes borduren in kruissteek. En het
schattige Peter Rabbit-truitje, dat ik ooit maakte voor mijn jongste:
Sinds een paar jaar heb ik het breien weer helemaal "her-ontdekt" en
dat heeft geresulteerd in stapels zelfgebreide sokken. Niemand in de
familie wil ze, dus draag ik ze allemaal zelf. Stiekem is dat wel fijn,
want zelfgebreide sokken dragen het allerlekkerst, en dat weet die
familie dus niet. Dit zijn slechts 3 van de ongeveer 14 paar, die ik
gebreid heb:
Bij mij is het dus de laatste jaren steevast vrijdag/breidag. Op vrijdagavond
brei ik, als afwisseling van het quiltwerk, en meestal gaat dat prima samen
met tv-kijken, wat ik verder eigenlijk heel weinig doe.

Maar de laatste weken is het vaker breidag dan alleen op vrijdag. Want ik
neem me al jaren voor, om eens een keertje mee te breien met de Advents-
shawl, die de Duitse Kristin Benecken elk jaar op ravelry plaatst. En na de
drukke periode van de verhuizing van onze oudste, had ik er helemaal zin in,
om eens even lekker rustig te breien.
Dus werden er 3 verrukkelijke strengen wol besteld:
Dit is handgeverfde wol van "Wolmetverve", echt prachtig, en voor mijn
gevoel een echte Kerstkleur.
Inmiddels is er heel wat afgebreid, elke dag een stukje:
Sommige patroontjes zijn makkelijk,
andere weer erg moeilijk,
zoals die lastige noppen, en soms werden er zelfs stukjes achteruit-gebreid,
maar ik vind het nog steeds leuk! Dus tot de Kerst ben ik fijn onder de
pennen en vind je mij (als ik tenminste geen boodschappen aan het doen
ben voor alle decemberdrukte) vaak breiend naast de Kerstboom, die
ook weer staat:
De Kerstversiering hier in huis is dit jaar vrij sober met nauwelijks
"bling", maar eerder ingetogen sfeervol, en dat past gewoon heel
goed bij mij. Ik hou van een gietijzeren schaal met bessen en dennen-
appels, een paar mooi groene kruiken, en natuurlijk mag mijn
sneeuwmannensetje op de schouw ook nooit ontbreken.
Maar in januari ga ik zeker-weten weer flink het quiltwerk oppakken.
En alleen op vrijdag breien. Want ik volgde afgelopen weekend een workshop
"fair-isle" breien, en daarmee ga ik ook aan de slag, want na al die sokken wil
ik nu wel eens zo'n mooie ingebreide driehoeksshawl. Het begin is er al!
Iedereen een goede voorbereiding van de Kerstdagen gewenst, en hopelijk
vinden jullie ook zo nu en dan even tijd om lekker te ontspannen, of het
nu met draadjes of met lapjes is...








vrijdag 28 november 2014

Nieuw moois (... met het allermooist het allerlaatst)

Aan de frequentie van mijn blog valt het te zien: het is erg druk in
huize "Me-and-my-Needle", maar helaas is dat geen creatieve drukte.
"Me" heeft haar "needle" de afgelopen tijd nauwelijks aangeraakt, dit
als gevolg van de verhuizing van oudste. Mijn aandeel hierin bestond
vooral in de opvang van de kleinkindjes, voor wie een oud klushuis
erg gevaarlijk terrein is. Gelukkig is het eind nu in zicht en kan ik
weer een beetje meer aan creatieve dingen gaan denken.

En zo tussendoor heb ik even de tijd genomen om te genieten van
wat nieuwe "schatten", die ik de laatste tijd heb vergaard. Ook al
komt er niets van zelf creatief bezig zijn, het lezen van een inspirerend
nieuw boek laat mij in ieder geval in mijn hoofd alvast creatief bezig
zijn: spelen met ideetjes, denken over andere invullingen en mooie
kleurstellingen... kortom, heerlijk tijdverdrijf!

Als eerste kocht ik alweer een aantal maanden geleden dit boek:
 Dit is een prachtige uitgave met in de hoofdrol de oudst gedateerde
patchwork-coverlet van de UK, namelijk uit 1718 (dus bijna 3 eeuwen
geleden, ongelooflijk...). Het origineel is gemaakt van zijde, is op
sommige plaatsen zeer gehavend, maar heeft nog niets van zijn charme
ingeleverd. De "Quilters Guild of the British Isles" heeft deze coverlet
aangekocht teneinde hem te bewaren voor ons nageslacht. En dat niet
alleen! Naast het feit, dat dit boek een heerlijk leesboek is, vol met
historische wetenswaardigheden, is het grootste deel van het boek gevuld
met de patronen van de blokken, zodat hij kan worden nagemaakt (en
dat kan in ofwel de originele manier van werken, of zoals wij dat
tegenwoordig doen, wat op zich al een interessant gegeven is, als je
die werkwijzen naast elkaar ziet).
Hier een overzicht van een aantal blokken:
Dit zijn enkele van mijn favorieten:
En uiteindelijk ziet de remake van de coverlet er zo uit:
Ik heb nog geen idee, of ik zo'n remake ooit helemaal ga maken, maar het
is wel een heerlijk leesboek, en de blokjes zijn zeker geweldig om ook in
een andere werkstuk toe te passen.

Het volgende boek, dat ik onlangs kocht, is van een ontwerpster, waarvan
ik al meer boeken en patronen in mijn bezit heb, en zeker een van mijn
favoriete ontwerpsters: Edyta Sitar van Laundry Basket Quilts.
"Handfuls of Scraps" is helemaal gewijd aan de verwerking van scraps tot
prachtige quilts. Nu ik wat langer quilt, ga ik er ook steeds meer van krijgen,
van die scraps, en wat je daar allemaal nog mee kunt doen! Vanaf nu gooi ik
echt geen snippertje meer weg, dat is zeker.
Edyta laat in dit boek prachtige antieke scrapquilts zien, waarvan er veel
in het eigen bezit van haar familie zijn, zoals deze:
Maar het grootste deel van het boek is gevuld met patronen om zelf super-
mooie scrapquilts te maken. Kijk maar eens even wat een beauties:
Die hierboven en die hieronder zijn mijn favorieten:





Het allermooiste, waarvan ik jullie wil laten meegenieten, is geen boek, maar
een patroon. En wat voor een patroon! Ik ben hier zo heel erg blij mee, omdat
ik het een heel bijzonder patroon vind.
Het is het patroon "Fly Away With Me" van de Australische quiltster/
ontwerpster/lerares Margaret Sampson-George. Deze mevrouw geeft
veel quiltlessen, waarbij haar ontwerpen dienen als een soort "handvat",
waaraan de leerlingen hun eigen invulling kunnen geven. Veelal gebeurt
dit door hiervoor felgekleurde en spannende stofjes te gebruiken.
De patronen zijn tot nu toe nooit los te koop geweest, daarom ben ik zo
blij, dat ik er nu toch eentje bezit.
Als jullie mij een beetje kennen op quiltgebied, zullen jullie misschien
denken, dat dit totaal mijn smaak niet is, met die felle kleurtjes en al
die hexagonnetjes (die ik nog steeds zo saai vind om te maken), maar....
denk eens aan de andere dingen, die je met dit patroon kunt doen!
Ik heb in ieder geval onder het oppassen door al hele wilde plannen in
mijn hoofd gemaakt voor die invulling, en na de Mysterie wordt het
geen Prince, geen Stonefields, maar dit patroon, waar ik een eigen invulling
aan ga geven, omdat dit ontwerp mij momenteel heel erg bezighoudt en
het plaatje ervan al helemaal in mijn hoofd zit (waarschijnlijk zonder
hexagonnen, of in ieder geval met minder...).

Zo zie je, ook al is er niets van zelf-maken terechtgekomen, ik ben toch
in mijn hoofd creatief bezig geweest. En ook dat is heerlijk. Maar intussen
heb ik wel last gekregen van jeukende vingers...
Iedereen een heel fijn weekend gewenst, met wat inspirerende momenten
tussendoor, al dan niet met naald-en-draad.

vrijdag 24 oktober 2014

De grote klus... en de kleine werkjes tussendoor

Het blijft een flinke klus, de Mysteriequilt van Di Ford, en eigenlijk
is het best moeilijk om "gefocussed" te blijven. Het resultaat is dan
ook, dat ik nog niet helemaal bij ben. Dit is de stand van zaken tot
nu toe:
 De linker- en rechterborder van deel 4 zitten vast. Maar de onder- en
bovenborder vastnaaien moet dus nog gebeuren:
En ter afwisseling ben ik ook bezig met het voorbereiden van de borders
van deel 5. Ik vond de rijen met blaadjes-die-net-niet-aan-elkaar zitten
niet zo mooi, dus ik ga er een iets andere invulling aan geven. De blaadjes
ga ik verbinden door middel van kleine, opgevulde bloemen-dotjes uit de
broderie-perse stof, zodat deze stof ook in deze rand nog even terugkomt.
Het zit allemaal alleen nog maar geregen, maar ik ben zelf erg blij met
het resultaat. Het wordt alleen wat meer werk.

Om zo nu en dan even wat anders te doen, ben ik ook gezellig aan het
breien geweest. Altijd zo heerlijk, zo'n zacht wolletje in handen als het
weer wat kouder wordt. En mijn herfstsokken zijn klaar:
Ik heb een eenvoudig patroontje aangehouden om de mooie wol goed tot
zijn recht te laten komen.
Mijn quilt-/borduur-/brei-vriendinnetje kwam langs, en moet je eens zien,
wat zij bij zich had:
Zo knap van Debby! Zij breit nog niet zo lang, en dan dit al kunnen maken...
Het is een prachtige driehoeksshawl in de zgn. fair-isle techniek, en wat een
supermooie kleurtjes! Nu brei ik echt al heel lang, maar dat inbreien, en dan
het zogenaamde tweehandig breien, dat is echt helemaal nieuw voor mij.
Maar natuurlijk wil ik dit ook leren, want een nieuwe uitdaging, dat is echt
wat voor mij.
Eerst maar eens oefenen met een paar polswarmers, dat is nog lekker over-
zichtelijk. En de eerste is af:
Heerlijke, puur-natuur wol van Uradale (Aalmerk), ongekleurd, dus in de
kleur van de schaapjes (en het ruikt zelfs een beetje naar schaapjes, wat ik
best wel lekker vind). Aan de ene kant een wulp, aan de andere kant een iris:
Na polswarmer nr. 2 durf in me nu best te gaan wagen aan zo'n driehoeks-
shawl, waarover dus binnenkort meer.
Mijn wol kocht ik overigens op de beurs in Rijswijk bij Trollenwol.

Verder had ik als afwisseling van het grote mysterie-project behoefte aan een
klein, simpel werkje. Iets, dat je gemakkelijk even op kunt pakken, bij het
oppassen op de kleinkindjes of bij visite of een t.v.-serie.
Maar nu kan ik dus niet kiezen. Worden het deze overbekende mandjes,
die ik al jaren zo mooi vind, en die in grote hoeveelheden gemaakt, straks
een geweldige quilt zullen opleveren:
Of gaat het toch een meer koninklijk project worden, dus The Prince van
Susan Smith, waarvan ik vorige week de workshop heb gevolgd?
Ook een makkelijk project-voor-tussendoor, telkens een rondje of een
hexagonbloemetje. Ik weet het nog niet. Heb in ieder geval even het
middencirkeltje gemaakt:
Maar het zit nog niet geappliceerd, want ik twijfel over de achtergrondstof.
Effen is wel rustig bij zo'n drukke quilt, maar aan de andere kant vind ik
effen zo saai om mee te werken. Ik ga er nog even over nadenken. Wat vinden
jullie, mandjes of een prinsje, en effen achtergrondstof of klein werkje?
Om te beginnen ga ik dit weekend heerlijk naar Veldhoven: stofjes snuffelen
en genieten van de mooie quilts!
Jullie ook een heerlijk weekend gewenst, waar je ook bent en met wat je
ook om handen hebt!

zondag 12 oktober 2014

Even weg geweest, naar een huisje en naar.... The Prince!

We zijn er even een weekje tussenuit geweest. Dat was broodnodig na een heftige
periode, waarin kleine Daan opgenomen is geweest in het ziekenhuis, maar het
gelukkig nu weer goed met hem gaat.
En dit huisje aan het Veluwemeer, waar wij al eerder waren geweest, was de
ideale plek om even tot rust te komen.
Om van het uitzicht te genieten:




En om even lekker uit te waaien, gewoon met ons drietjes; DH, Lotus en ik.
We zijn vrijdagmiddag weer thuisgekomen, maar er was geen tijd voor de was
of andere huishoudelijke karweitjes, want ik heb mijn tas gelijk weer gepakt,
dit keer met handwerkspullen, want zaterdag was het vroeg op en richting
Zutphen!
Daar gaf de Australische quiltontwerpster Susan Smith een workshop over haar
allernieuwste ontwerp, "The Prince". Naast quiltontwerpster is Susan Smith ook
kinderarts, moeder en oma en besteedt zij haar vrije tijd, naast het ontwerpen en
quilten, ook graag aan bakken en koken. Een echte duizendpoot en een heel
vriendelijke mevrouw, die heel boeiend over haar quilts kan vertellen.
Zij is het meest bekend van de momenteel zo geliefde Stonefields-quilt,
die zij ontwierp voor een film, die gedeeltelijk werd opgenomen in
Nieuw-Zeeland, en gedeeltelijk in Ierland. En natuurlijk had zij de
Stonefields ook meegenomen:
Maar vandaag ging het hierom:
Dit is Susan's nieuwste ontwerp, The Prince, ontworpen als quilt voor
een jongetjesbaby. Ik kreeg gelijk al het idee om deze twee quilts, ooit,
als ik meer tijd ga krijgen (...) te maken voor zowel mijn kleinzoon als
mijn kleindochter, want als je ze zo bij elkaar ziet hangen, is de Stonefields
een meisjesquilt, en de Prince een jongensquilt.

Het was weer een super-verzorgde dag bij Petra Prins, en naast het patroon
(let op het koekje!), kregen we een echt snoepzakje uitgereikt met
verrukkelijke inhoud, maar waarvan ik helaas vergeten ben een foto te
maken (ik had het gewoon te druk met luisteren naar Susan en met bij-
praten met allerlei bekenden, die heel onverwacht er ook waren), maar
er zat o.a. een prachtig, goed gekozen stoffenpakketje, lijmpen en garen
in.  Maar wil je het zien, dan kun je op het blog van Judith een mooie
foto ervan vinden, naast een leuk verslag van deze dag!

Het was een inspirerend, gezellig en leerzaam dagje, en wat een feestje
om de quilts van Susan te bekijken, met alle lieve details en mooi
gekozen stofjes. Ze heeft een voorkeur voor zachte pastelkleurtjes, maar
ook met zo hier en daar wat zwart, paars of rood. En vooral voor lapjes
met geinige printjes; vogeltjes, bijtjes, hondjes... ik heb zulke lieve
details voorbij zien komen.
En heel veel hexagonnetjes en cirkels, van grote tot kleine.
Dus je begrijpt het wel... ook een ontwerp van Susan Smith komt op mijn
alsmaar groeiende lijst van "wil-ik-maken"-quilts.
En Susan zelf? Die is ook al weer met iets nieuws bezig:
Het was een heerlijk, gezellig en inspirerend dagje. Maar nu weer terug
naar de gewone dagelijkse dingen, en mijn eigen werkjes, die in de kast
liggen te roepen om aandacht. Waarover binnenkort meer...




donderdag 11 september 2014

De (verschillende) draadjes weer oppakken

Langzaam aan ga ik weer zin krijgen in het handwerk-gebeuren.
Als eerste probeer ik weer iedere dag een half uurtje achter het quiltframe
te handquilten op mijn oude "oefenproject".
Hierbij een onbarmhartige foto van mijn quiltsteekjes, met tegenlicht van
een fel zonnetje genomen, want mijn frame staat in de studioruimte op ons
huis en deze is rondom voorzien van enorme ramen. Wel (te) warm in de
zomer, maar de rest van het jaar perfect licht.

Bovendien ben ik niet lief voor mijzelf, want ik quilt op ecru met donker-
bruin quiltgaren. De rest van de quilt bevat veel donkerbruin, vandaar, en
met meerdere kleuren in een quilt quilten vind ik echt niet zo fraai. Voordeel
is dus wel, dat ik mijn steekjes goed kan zien... Het gaat steeds beter. Ik ben
best wel tevreden over de steeklengte (klein!), maar moet nog meer werken
aan de regelmaat. En ik heb begrepen, dat je dat pas kan bereiken met heeeel
veeeel oefenen...
De schuine lijnen naar 1 kant zijn nu bijna klaar in het middenblok, maar ik
ga ze nog doorsnijden met schuine lijnen vanaf de andere kant, zodat er een
vierkant-raster ontstaat. Alles met 1/4 inch afstand, dus het gaat nog wel
even duren. Maar hierbij neem ik maar een voorbeeld aan Lotus, die het
ook lekker rustig aan doet:





Uiteraard ben ik ook nog bezig met de Mysteriequilt van Di Ford, een
enorme applicatieklus. Maar ik vind appliceren geen straf, integendeel; het blijft
mijn meest geliefde onderdeel van alle quilttechnieken. De hoeken van
deel 3 zitten nu bijna allemaal vast. Ik heb wel de tijd genomen voor deze
hoeken en er extra zorg aan besteed (lees: extra wat blaadjes toegevoegd),
omdat hoeken vaak blikvangers zijn in quilts.

En nu de zomer een beetje op zijn einde loopt (al zou je dat vandaag niet
zeggen, met dit heerlijke weer), heb ik ook weer zin gekregen om de brei-
pennen op te pakken. De bessenpluk-meebrei-sokken zijn nu allebei helemaal
klaar en geweldig leuke nazomer-sokken geworden:
Gelijk maar doorgegaan met het volgende paar sokken, want met de herfst
voor de deur had ik zin in een wolletje met echte herfstkleuren:
Deze prachtige wol vraagt gewoon om een simpel patroontje, dus ik brei
hier in het zgn. "vanilla-latte"-patroon, wat inhoudt 1 nld. 6 r - 2 av en 1 nld
alleen maar r en dit afwisselen. Bijkomend voordeel van zo'n simpel patroon
is, dat je er ook gemakkelijk bij kunt t.v.-kijken.

Als laatste ben ik ook begonnen met een nieuw borduurwerkje, waarvan ik
het patroon van een lieve vriendin heb gekregen, en het borduurlinnen heb
gewonnen via een give-away bij een blogster. Ik borduur het niet in de
originele kleuren, maar geef er mijn eigen draai aan en hoop daarmee een
wat meer primitieve "old-look" country-achtige uitstraling te krijgen.
Je ziet, ik ben weer lekker bezig! Maar dit komt vooral, omdat ik erg
geinspireerd raak van al het moois, dat ik via het bloggen en op
Facebook tegenkom, dus ook dat mag ik graag doen, al moet ik ervoor
waken, dat daarin niet te veel tijd gaat zitten...
Een heel mooi, zonnig weekend gewenst!