vrijdag 24 oktober 2014

De grote klus... en de kleine werkjes tussendoor

Het blijft een flinke klus, de Mysteriequilt van Di Ford, en eigenlijk
is het best moeilijk om "gefocussed" te blijven. Het resultaat is dan
ook, dat ik nog niet helemaal bij ben. Dit is de stand van zaken tot
nu toe:
 De linker- en rechterborder van deel 4 zitten vast. Maar de onder- en
bovenborder vastnaaien moet dus nog gebeuren:
En ter afwisseling ben ik ook bezig met het voorbereiden van de borders
van deel 5. Ik vond de rijen met blaadjes-die-net-niet-aan-elkaar zitten
niet zo mooi, dus ik ga er een iets andere invulling aan geven. De blaadjes
ga ik verbinden door middel van kleine, opgevulde bloemen-dotjes uit de
broderie-perse stof, zodat deze stof ook in deze rand nog even terugkomt.
Het zit allemaal alleen nog maar geregen, maar ik ben zelf erg blij met
het resultaat. Het wordt alleen wat meer werk.

Om zo nu en dan even wat anders te doen, ben ik ook gezellig aan het
breien geweest. Altijd zo heerlijk, zo'n zacht wolletje in handen als het
weer wat kouder wordt. En mijn herfstsokken zijn klaar:
Ik heb een eenvoudig patroontje aangehouden om de mooie wol goed tot
zijn recht te laten komen.
Mijn quilt-/borduur-/brei-vriendinnetje kwam langs, en moet je eens zien,
wat zij bij zich had:
Zo knap van Debby! Zij breit nog niet zo lang, en dan dit al kunnen maken...
Het is een prachtige driehoeksshawl in de zgn. fair-isle techniek, en wat een
supermooie kleurtjes! Nu brei ik echt al heel lang, maar dat inbreien, en dan
het zogenaamde tweehandig breien, dat is echt helemaal nieuw voor mij.
Maar natuurlijk wil ik dit ook leren, want een nieuwe uitdaging, dat is echt
wat voor mij.
Eerst maar eens oefenen met een paar polswarmers, dat is nog lekker over-
zichtelijk. En de eerste is af:
Heerlijke, puur-natuur wol van Uradale (Aalmerk), ongekleurd, dus in de
kleur van de schaapjes (en het ruikt zelfs een beetje naar schaapjes, wat ik
best wel lekker vind). Aan de ene kant een wulp, aan de andere kant een iris:
Na polswarmer nr. 2 durf in me nu best te gaan wagen aan zo'n driehoeks-
shawl, waarover dus binnenkort meer.
Mijn wol kocht ik overigens op de beurs in Rijswijk bij Trollenwol.

Verder had ik als afwisseling van het grote mysterie-project behoefte aan een
klein, simpel werkje. Iets, dat je gemakkelijk even op kunt pakken, bij het
oppassen op de kleinkindjes of bij visite of een t.v.-serie.
Maar nu kan ik dus niet kiezen. Worden het deze overbekende mandjes,
die ik al jaren zo mooi vind, en die in grote hoeveelheden gemaakt, straks
een geweldige quilt zullen opleveren:
Of gaat het toch een meer koninklijk project worden, dus The Prince van
Susan Smith, waarvan ik vorige week de workshop heb gevolgd?
Ook een makkelijk project-voor-tussendoor, telkens een rondje of een
hexagonbloemetje. Ik weet het nog niet. Heb in ieder geval even het
middencirkeltje gemaakt:
Maar het zit nog niet geappliceerd, want ik twijfel over de achtergrondstof.
Effen is wel rustig bij zo'n drukke quilt, maar aan de andere kant vind ik
effen zo saai om mee te werken. Ik ga er nog even over nadenken. Wat vinden
jullie, mandjes of een prinsje, en effen achtergrondstof of klein werkje?
Om te beginnen ga ik dit weekend heerlijk naar Veldhoven: stofjes snuffelen
en genieten van de mooie quilts!
Jullie ook een heerlijk weekend gewenst, waar je ook bent en met wat je
ook om handen hebt!

zondag 12 oktober 2014

Even weg geweest, naar een huisje en naar.... The Prince!

We zijn er even een weekje tussenuit geweest. Dat was broodnodig na een heftige
periode, waarin kleine Daan opgenomen is geweest in het ziekenhuis, maar het
gelukkig nu weer goed met hem gaat.
En dit huisje aan het Veluwemeer, waar wij al eerder waren geweest, was de
ideale plek om even tot rust te komen.
Om van het uitzicht te genieten:




En om even lekker uit te waaien, gewoon met ons drietjes; DH, Lotus en ik.
We zijn vrijdagmiddag weer thuisgekomen, maar er was geen tijd voor de was
of andere huishoudelijke karweitjes, want ik heb mijn tas gelijk weer gepakt,
dit keer met handwerkspullen, want zaterdag was het vroeg op en richting
Zutphen!
Daar gaf de Australische quiltontwerpster Susan Smith een workshop over haar
allernieuwste ontwerp, "The Prince". Naast quiltontwerpster is Susan Smith ook
kinderarts, moeder en oma en besteedt zij haar vrije tijd, naast het ontwerpen en
quilten, ook graag aan bakken en koken. Een echte duizendpoot en een heel
vriendelijke mevrouw, die heel boeiend over haar quilts kan vertellen.
Zij is het meest bekend van de momenteel zo geliefde Stonefields-quilt,
die zij ontwierp voor een film, die gedeeltelijk werd opgenomen in
Nieuw-Zeeland, en gedeeltelijk in Ierland. En natuurlijk had zij de
Stonefields ook meegenomen:
Maar vandaag ging het hierom:
Dit is Susan's nieuwste ontwerp, The Prince, ontworpen als quilt voor
een jongetjesbaby. Ik kreeg gelijk al het idee om deze twee quilts, ooit,
als ik meer tijd ga krijgen (...) te maken voor zowel mijn kleinzoon als
mijn kleindochter, want als je ze zo bij elkaar ziet hangen, is de Stonefields
een meisjesquilt, en de Prince een jongensquilt.

Het was weer een super-verzorgde dag bij Petra Prins, en naast het patroon
(let op het koekje!), kregen we een echt snoepzakje uitgereikt met
verrukkelijke inhoud, maar waarvan ik helaas vergeten ben een foto te
maken (ik had het gewoon te druk met luisteren naar Susan en met bij-
praten met allerlei bekenden, die heel onverwacht er ook waren), maar
er zat o.a. een prachtig, goed gekozen stoffenpakketje, lijmpen en garen
in.  Maar wil je het zien, dan kun je op het blog van Judith een mooie
foto ervan vinden, naast een leuk verslag van deze dag!

Het was een inspirerend, gezellig en leerzaam dagje, en wat een feestje
om de quilts van Susan te bekijken, met alle lieve details en mooi
gekozen stofjes. Ze heeft een voorkeur voor zachte pastelkleurtjes, maar
ook met zo hier en daar wat zwart, paars of rood. En vooral voor lapjes
met geinige printjes; vogeltjes, bijtjes, hondjes... ik heb zulke lieve
details voorbij zien komen.
En heel veel hexagonnetjes en cirkels, van grote tot kleine.
Dus je begrijpt het wel... ook een ontwerp van Susan Smith komt op mijn
alsmaar groeiende lijst van "wil-ik-maken"-quilts.
En Susan zelf? Die is ook al weer met iets nieuws bezig:
Het was een heerlijk, gezellig en inspirerend dagje. Maar nu weer terug
naar de gewone dagelijkse dingen, en mijn eigen werkjes, die in de kast
liggen te roepen om aandacht. Waarover binnenkort meer...