donderdag 12 maart 2015

Het oefenlapje

Terwijl ik me door de sterretjesranden van de Mysterie-quilt
worstel (ik heb er 20, nog 16 te gaan...) even een blogje over mijn
oefenlapje, omdat ik er een flink aantal vragen over kreeg.

Deze quilt is best al wel een oud project, want ik begon eraan in
2009, een jaar nadat ik begon met quilten.
(bovenstaande foto is met flits genomen, voor het dubbelen, dus
de kleuren zijn hier helderder en feller dan in het echt)

Het is een project, dat ik deed met onze toenmalige quilt-Bee van een
winkel, die niet meer bestaat. Als basis hadden wij het patroon
"Reminisce" van Lori Smith, dat een patroon is voor een volledig
gepatchte quilt. Maar ook toen al had ik de wens om er applicatie
aan toe te voegen (die liefde voor appliceren is mettertijd alleen
maar groter geworden!) en ik verving een aantal gepatchte blokken
door een geappliceerd middenblok, dat ik vond in het boek
"Birds of a feather" van de dames van Blackbird Design.
De borders na de rand met de flying geese tekende ik zelf op
basis van het gegeven van het middenblok.


Mijn stofkeuze was nog niet zo "kleurrijk", en heel erg veilig, in deze
tinten creme, bruin en donkerrood. En dat vonden ze dus in die Bee ook;
dat er wel wat meer kleur in mocht en dat het een beetje saai was.
En als beginnend quilter ga je dan dus wel twijfelen.... en verdween de
top, nadat hij klaar was, in de kast en stortte ik me op een veel kleur-
rijker project.
Maar... heel veel steekjes in deze quilt zijn gemaakt tijdens de ziekte
en na het overlijden van mijn lieve pap, die ik nu al weer 5 jaar lang
elke dag mis. En eigenlijk is deze quilt me dierbaar, met alle herinneringen.
De kleuren zijn ook best wel kenmerkend voor mijn pap, want de kleuren
zijn allemaal warm, net als de herinneringen aan mijn pap.
Dus kwam deze top gewoon weer de kast uit, werd hij gedubbeld,
en op het quiltframe bevestigd en als oefenlapje gepromoveerd.


Het is met recht een oefenlapje! Want het is niet alleen de eerste
quilt, waarin ik appliceerde, het is ook de eerste quilt, waarop ik
het handquilten oefen op het frame. En dat gaat gelukkig steeds beter,
na al heel wat steekjes te hebben gezet.
Al moeten er nog heel wat volgen, want met een grid van 1/4 inch en
een oefenlapje van iets meer dan 2 meter in het vierkant, schiet het
niet erg op. Maar ooit komt hij af, en dan heb ik al een naam voor
deze deken-met-herinneringen. De enige passende naam is "Warmte"!

Een dierbaar oefenlapje dus, met heel veel "eerste dingen" en ook nog
een project met een andere les: Gewoon maken wat je zelf mooi vindt,
je eigen weg, smaak en gevoel volgen, dan komt je quilt nooit onder
in de kast terecht!
Ook die andere les is het vermelden waard: de aanhouder wint (doorzetten
met het onder de knie krijgen van die lastige quiltsteekjes gaat uiteindelijk
toch ooit resultaat opleveren...).
Een mooie zin, die ik pas tegenkwam, vind ik wel op zijn plaats als
afsluiter van dit blogje:

  "Als je plezier hebt in wat je doet,
    kun je iedere uitdaging aan".