donderdag 22 december 2016

De laatste....

De laatste weken van dit jaar betekenen nog niet de laatste blokken
voor de Palampore-quilt! Er zijn nog 8 blokken te gaan in 2017, en
een flink aantal broderie perse-driehoeken, maar daar denk ik nog
maar even niet over na....


Het lijkt bijna een project-zonder-eind, maar blijft geweldig leuk om te
doen en heeft ervoor gezorgd, dat ik ook mijn scepsis over de techniek
broderie perse heb laten varen. Het is gewoon een superleuke techniek
om extra elementen toe te voegen aan een quilt, al zal het mijn liefde
voor het "echte" appliceren nooit evenaren. Dat blijft gewoon mijn grote
passie! En dan met name, omdat je hierin altijd jezelf kunt blijven ver-
beteren: nog kleiner, nog mooier, nog uitdagender! Dat past gewoon bij
mij, want anders zou ik mij erg gaan vervelen.


Doet me denken aan de allereerste keer, dat ik in een quiltwinkel kwam en
informeerde naar de lessen, als absolute beginner. Ja, er werd een beginners-
cursus gegeven. Maar toen ik vroeg, wat dat nu precies inhield, kreeg ik te
horen, dat het was om te leren snijden, naaien, blokken maken, enz. Dat
was een teleurstelling, want ik wilde eigenlijk van die motiefjes opnaaien,
dus appliceren, en die basis maar gewoon laten, voor wat hij was.
Ze moesten er wel even om lachen, en ik heb de basiscursus dan ook gedaan,
al was dat inderdaad.... geen uitdaging. Direct daarna ben ik gaan appliceren,
en er nooit meer mee gestopt! Ik vraag me af of meer quiltsters dat nu hebben:
al vanaf het prille begin een voorliefde voor een bepaalde techniek? Of ver-
andert jullie voorkeur in de loop der tijd?


Nu is er dus naast het appliceren het broderie perse bijgekomen, en ook
dat vind ik het mooist, als het zo zuiver mogelijk gebeurt, dus zonder al
te veel zichtbare achtergrondstof rondom de motiefjes, dus zo veel mogelijk
als echt applicatiewerk, en ook met applicatiesteekjes. Dit is natuurlijk echt
persoonlijke voorkeur, want het gebeurt vaak genoeg en met mooi resultaat
met zichtbare (feston)steekjes en al dan geen plakvlies. Maar dat past dus
niet bij mij, omdat dat geen uitdaging geeft (geldt ook voor het gebruik van
lijm en vlies: niks voor mij, maar dat is inmiddels bekend en een ieder zal
er wel eens over glimlachen ;)).
Zo vind ik de kleine bloemetjes in bovenstaand blok beter geslaagd dan
de boeketjes op de hoekpunten in het blok hieronder, omdat er noodgedwongen
bij dit motiefje best veel achtergrondstof zichtbaar blijft. In een eigen ontwerp
zou ik hier niet voor kiezen (en ook niet voor die 16 puntjes, die bij elkaar
moeten komen, maar dat is een ander verhaal...):


Doe mij dan toch maar een gewoon applicatieblok tussendoor!


Na het laatste blok had ik wel even, voor het eerst in mijn "quiltende leven"
last van een quilt-dipje, omdat ik zag, dat er nog een flink aantal best wel
bewerkelijke blokken gemaakt moeten worden, en ik ook bedacht, dat er
in de decembermaand niet zo veel van  handwerken zou komen.
Toen heb ik een andere liefde weer eens opgepakt, en heb ik een nieuw paar
warme sokken gebreid, een ander paar op de pennetjes gezet en ben ik weer
eens verder gegaan met de rammetjes-shawl, waar ik met onregelmatige
tussenpozen aan brei.

Ik ben zelfs helemaal bij met het Randje-per-Week-project!



Zo is het dus al weer eind december geworden, staat de (dit jaar heel
bescheiden) Kerstboom er weer en lijkt het, alsof er deze maand echt
van alles tegelijk gebeurt.


De Sint kwam langs, mijn oudste was de dag erna jarig en daarna ging
ik een aantal dagen met mijn oudste dochter en mijn moeder van bijna 82
(die nog nooit in een vliegtuig had gezeten en dat zo graag een keertje wilde
beleven..) naar Wenen. We hebben heerlijke dagen gehad en er enorm van
genoten!

Direct na thuiskomst was er de verjaardag van mijn zoon en diezelfde dag
ook het trieste bericht van het overlijden van een lieve oom, de broer van
mijn moeder, waarvan morgen de uitvaart is. Dus eigenlijk heb ik het gevoel,
dat er wel heel veel is gebeurd in december.

Ik hoop, dat de Kerstdagen rustig en vredig zijn, voor onszelf, maar vooral
ook voor jullie allemaal, en ook in de wereld, waar vrede nog ver te zoeken is,
helaas....
Geniet van gezellige Kerstdagen, met allen, die je lief zijn, en dat het nieuwe
jaar gezond, liefdevol, creatief en tolerant mag zijn!

donderdag 3 november 2016

Vergeten stapeltje.

Omdat de klad er nog steeds wat in zit met het bloggen, door
de aanwezigheid van de kleine, harige handenbinder, die heel lief,
maar ook heel bewerkelijk is en waarschijnlijk nooit geen vriendjes
gaat worden met Lotus, ben ik vergeten,  om nog wat blokjes voor
de sampler op mijn blog te zetten. Ik had nog een klein stapeltje.


Misschien verveelt het jullie, om hier alleen maar de blokken voor
deze "19th Century Sampler" (ontworpen door Megan Carroll) en ook
wel de "Palampore-Bom" genoemd, te zien, maar mij verveelt het wonderlijk
genoeg nog steeds niet. En dat wil wat zeggen....
Normaal gesproken ben ik best snel afgeleid, wil weer aan iets anders
werken of er duikt een nieuw, nog spannender project op. Maar het
is best merkwaardig met deze sampler, dat dat nog steeds niet gebeurt.
Ik zie elk blok als een projectje op zich. Het ene projectje is makkelijker
dan het andere, geeft meer uitdaging, maar het zijn wel afwisselende
projectjes!

Dit was een makkelijke en zo klaar:
(het was dan ook alleen maar patchen). En dat was eveneens het geval
bij het blok op de eerste foto links: zo klaar!

Dat geldt zeker niet voor dit projectje:
Het ziet er ogenschijnlijk simpel en eenvoudig uit. Geen vogeltjes erbij
dit keer, alleen maar wat rankjes met kleine bloemetjes. Maar ik ben er
eindeloos lang mee bezig geweest, echt friemelwerk was het.
Als zo'n "projectje" dan klaar is, ben ik zeer tevreden!

De laatste, die ik wil laten zien, was een echte leukerd om te maken.
Een schattig kransje met bloemen, en een fijne uitdaging met een
mooi resultaat. Had ik eerst zo mijn bedenkingen bij broderie perse,
omdat het volgens mij minder vaardigheid vergt dan bij "gewoon"
appliceren, inmiddels ben ik daar toch heel anders over gaan denken.
Het is zeker een uitdaging om het zo mooi en precies mogelijk te doen!
En daarin ligt misschien het geheim, van het niet toeslaan van de
verveling... Elke keer weer een nieuw projectje met een nieuwe uitdaging!


Fijn om te weten, dat ik nog 10 van de in totaal 37 projectjes mag doen!


(..... en eerlijk gezegd ligt het allernieuwste, mega-grote project al te wachten
in de kast, want dat hoort blijkbaar gewoon bij quilten: altijd weer een volgend
project, terwijl je nog met een ander bezig bent. Heerlijk vooruitzicht!)

vrijdag 30 september 2016

Zalig Zeeland

Als inwoner van een Zuid-Hollands eiland is de provincie Zeeland bij wijze
van spreken om de hoek, en regelmatig maken wij uitstapjes naar deze
provincie van zee, strand en leuke plaatsjes.
Gisteren stond er ook een uitje naar Zeeland gepland, met quiltvriendin,
en dit keer naar een andere Zeeuwse zaligheid, namelijk de quiltwinkel
van Marcha, die sinds gisteren is gehuisvest in het Zeeuwse Kerkwerve,
vlakbij Zierikzee. Nieuwsgierig als we zijn, wilden we dat natuurlijk niet
missen, en omdat ik niet op Bruce hoefde te passen, gingen we al vroeg
op pad.

En wat een mooi winkeltje is het al aan de buitenkant, met zijn uitstraling
van een Zeeuwse schuur:
Ja, hoor, het was duidelijk.... dit is de nieuwe winkel van De Quiltster!
Een gastvrij teken, dat binnen de koffie klaar staat:

Het eerste, dat mijn aandacht trekt als je binnenkomt, is deze geweldige,
gave vide met een rekje, waarover quilts mooi hangen te zijn (ik heb
al zitten verzinnen, of ik dat ook ergens in mijn eigen huis kan doen,
want dit vind ik zo leuk, maar helaas.... nog geen plekje gevonden):
Ook meer naar beneden, in de winkel zelf, is het een waar quilters-paradijs,
net als in de winkel in Dreischor natuurlijk, maar nu heel overzichtelijk en
met een sfeervol kleurtje op de wanden, en een lichte vloer (die door Marcha
zelf is gelegd!), en een mooi, hoog plafond, dat het geheel licht en ruimtelijk
maakt.
En het allerbelangrijkste: propvol met de mooiste verleidingen en lapjes,
waarvan zeker meer dan 90% geheel mijn smaak is.
Een grote collectie Bunzlau aardewerk, en een borduurhoekje.

De nieuwe winkel is echt een heerlijke plaats-voor-quilters geworden, en
ik denk, dat ik nog vaak even zalig Zeeland aandoe.
Lieve Marcha en moeder Francis: gefeliciteerd met dit prachtige winkeltje
en bedankt voor de lieve ontvangst! Ik hoop, dat jullie hier een geweldig
fijne tijd en veel succes gaan hebben.
Bij vertrek kregen we nog een jampotje toegestopt, en nu kan ik dus een
potje gaan nagenieten van ons uitstapje gisteren! Wat een schattige inhoud;
dank jullie wel!



donderdag 22 september 2016

Verwaarloosd, maar niet vergeten!

Echt flink verwaarloosd heb ik mijn blog deze zomer, maar dat had een reden,
en dat is deze harige, zwarte jongeman:
Bruce is inmiddels al weer een half jaar oud, maar wat heb ik een werk aan hem 
gehad de laatste 4 maanden! Het samenleven met Lotus viel vooral Lotus erg
zwaar, en ze had het dan ook flink te verduren, met scherpe melktandjes, die
haar oortjes en staartje het allermooiste speelgoed vonden...
Bovendien is Bruce iets (nee, veel!) drukker, temperamentvoller en stouter dan
Lotus en was de opvoeding een dagtaak, vooral als je ervoor wilde zorgen, dat
je spullen heel bleven.
Maar nu heeft het zwarte spookje zijn tandjes gewisseld, al flink wat bijgeleerd en
gaat ook het samenwonen met Lotus een stuk beter, en zo nu en dan betrap ik
ze zelfs op samen spelen, en dat is iets, dat wij een paar maanden geleden nog
voor onmogelijk hadden gehouden.
Het bloggen is er echt bij ingeschoten, al ben ik jullie niet vergeten en heb ik vooral,
onder het opvoeden door, genoten van jullie blogs! Wel heb ik zo nu en dan wat
op Facebook geplaatst, want dat gaat snel-even-tussendoor!
Maar voor degenen zonder Facebook, hierbij een paar fotootjes om te laten zien,
dat ik toch nog wel wat heb gedaan, op de momenten dat het boefje sliep of
vooral 's avonds, als Bruce bij mijn dochter is.

Ik heb een paar broderie perse-blokken gemaakt voor de Palampore-Bom. 
DIt soort werk vind ik toch het aller-aller-leukst om te doen! Die kleine, fijne
steekjes en dat gepruts met hele kleine motiefjes, die dan uiteindelijk een
schilderijtje van een blok gaan opleveren...
En dit zijn nog maar een paar van de broderie perse-blokken, die ik heb
gemaakt... De rest laat ik in een volgend blogje zien! 


De uitdaging zit hem vooral in het zo precies mogelijk werken, met zo
min mogelijk "randje" om het motiefje. Het gaat me (denk ik dan... )
steeds beter af.
En ter afwisseling zijn er ook de wat eenvoudigere blokken, met meer
patchwork erin (en toch nog een vleugje broderie perse dan... ), zoals het
ster-patroon hierboven en het patroon met de flying geese hieronder.
Allebei eenvoudige, simpel te maken blokken, dus perfect voor een dag,
dat ik helemaal uitgeput was door het voor de 300-en-nog-wat keren 
uit de open haard halen van een pup...

Nu, ik ben weer een beetje bijgepraat en een beetje terug in blogland,
en hoop, dat een volgend blogje niet meer zo lang op zich zal laten
wachten!

donderdag 19 mei 2016

Serieus.... is het echt al de derde week van mei?

Niet te geloven, wat vliegt de tijd! Zomaar al weer derde week van mei, en de
weken zijn gevuld met van-alles-en-nog-wat, en dan gewoon de dagelijkse
beslommeringen, met huishouden, werk, kinderen, kleinkinderen en hond.
En gelukkig ook met handwerken! Alleen van bloggen is er niet veel gekomen,
want de weinige vrije tijd, die ik had, heb ik besteed aan het handwerken, en
het bloggen komt wel weer. Heb zelfs overwogen om helemaal met bloggen
te stoppen, maar dat besluit stel ik toch nog maar even uit. Hier kan ik zo
nu en dan toch een verhaaltje kwijt, en ook al gebeurt dat niet zo heel erg
vaak, ik ga er toch nog maar even mee door.

De afgelopen weken zijn er weer een paar broderie perse-blokken gemaakt
voor de Palampore-Bom, die best bewerkelijk waren. Ik ga het broderie-
perse steeds leuker vinden en vind het een uitdaging om het zo mooi en
precies mogelijk te krijgen. Ik werk dus het liefst helemaal tot in de puntjes
van het motief en met weinig extra stof om het op te naaien patroontje.
En heel voorzichtig durf ik wel te stellen, dat dat me steeds beter afgaat.

Dit zijn de blokken:


Het is inmiddels ook al weer 3 weken geleden, dat ik de masterclass "Trapunto"
volgde van Ted Storm bij het Quiltkabinet in Eernewoude.
Het was weer heel, heel erg genieten!!! En niet alleen van dit prachtige uitzicht
vanuit mijn hotelkamer:
(echt heel anders als thuis...).

De quilts, die Ted bij zich had, zijn zo perfect gemaakt, en dat is voor mij
toch het ultieme genieten, die perfectie! Ik streef het zelf ook zeker na,
en dat staat mij niet in de weg, integendeel zelfs... ik word zelf mentaal
zeer uitgedaagd door het streven naar perfectie en ben er enorm trots op,
als dat ook uiteindelijk lukt, na heel hard werken. Zo'n fijn tegenwicht voor
het toch verder afstompende en totaal niet uitdagende huishoudelijke werk...
Het werk van Ted is zeker een voorbeeld voor mij.

Met appliceren denk ik, dat ik nooit zo ver was gekomen, zonder dit als
voorbeeld voor het niveau, dat ik wilde bereiken:
Ik wil niet verwaand overkomen, maar dit kan ik nu ook!
Maar dit is nog een heel ander verhaal:
Dat quiltwerk is toch iets om alleen maar over te dromen!

Maar wat heb ik in deze 3 dagen weer enorm veel geleerd van Ted!
Ik weet nu alles over cording, padding en stuffing; allemaal heel verfijnde
witwerk-technieken. Heel tijdrovend om te maken, maar bepaalde quilts
krijgen er zo'n extra dimensie van! Ik hoop er in de toekomst zeker iets
meer mee te gaan doen, maar voordat ik dat niveau ooit zal bereiken...
Als je net als ik houdt van perfectie, en een perfecte juf wilt, is het
volgen van een masterclass van Ted zeker een aanrader!



Maar de komende weken wacht mij een uitdaging van een heel andere orde!
Er is een klein, harig, zwart familielid bijgekomen vorige week, in de vorm
van puppy Bruce! Hij is de pup van mijn jongste dochter, die helemaal
hondengek is en een hondje zo miste, nu ze op zichzelf woont. In goed overleg
is besloten, dat zij zelf de eerste 2 weken de opvoeding op zich zou nemen,
wat zij nu als een goede hondenmam heeft gedaan, maar vanaf volgende week
maandag, als zij weer gaat werken, is het de bedoeling, dat kleine Bruce op
die tijden (en dat is van maandag t/m vrijdag!) bij mij komt. We vonden Lotus
ook soms wat eenzaam, en dachten, dat zij het wel leuk zou vinden om een
speelkameraadje erbij te hebben, die ook nog van hetzelfde ras is.
Nou.... dat kunnen we tot nu toe vergeten! Het lijkt hier wel een leeuwenkuil.
We laten ze al 2 weken lang elke dag een paar uur aan elkaar wennen, maar
Lotus moet niets van hem hebben en snauwt en grauwt naar hem, en kleine
Bruce is onverschrokken, laat zich niet van de wijs brengen en opent telkens
opnieuw de aanval. Dus denk ik zomaar, dat dit wel eens een veel grotere
uitdaging gaat worden dan mooie steekjes!

(op deze foto lijkt hij zo rustig en onschuldig, maar ik weet zeker, dat het
wel eens lange tijd zou kunnen duren, voordat ik weer kan bloggen).

Iedereen al vast een fijn weekend gewenst, en ook al ontbreekt mij wel eens de
tijd om op alle blogs te reageren, ik lees ze wel en geniet ervan!

donderdag 14 april 2016

Rijen, randjes en voorpret.

Zoals iedere quilter heb ik natuurlijk ook een project, dat je makkelijk
even oppakt, voor bij de t.v., saaie visite of onderweg.
Dat is voor mij de Jane Austen quilt. Gewoon wybers aan elkaar naaien, met
sashings en blokjes ertussen, maar wel volgens een plan, want uiteindelijk 
komen de wybers er per 4 symmetrisch in voor. En zo langzamerhand sluiten
de rijen zich en wordt het stiekem-weg zowaar een quilt!
Het wordt tijd om eens te gaan nadenken over het middenblok...
Deze quilt maak ik voor mijn jongste dochter, die meestal op de vrijdagavond
bij mij t.v. komt kijken, en de quilt heeft zien groeien. Vanaf het eerste beginnetje
heeft ze mij om deze quilt gevraagd, en omdat de andere kinders niet zoveel
hebben met mijn quilthobby, vind ik dit best wel erg leuk. Dus het middenblok
moet iets speciaals worden, echt voor haar, en natuurlijk ga ik daarin appliceren,
want een quilt zonder applicaties, dat is niet echt MIJN quilt uiteraard.
Ik ga er nog even goed over nadenken...
Daar heb ik best nog wel eventjes de tijd voor, want de buitenranden worden
straks gemaakt van allemaal ienieminie-kleine wybertjes, die ik ook weer rustig
bij de t.v. of straks, in de zomer in de tuin, met de hand aan elkaar ga naaien.
En zie je die geweldige beker met Jane Austen-quotes? Die heb ik als Kerst-
cadeautje van mijn jongste gehad, om mij gemotiveerd te houden.
Andere randen, waar ik mee bezig ben, zijn deze "randjes" van het 
Randje-per-Week-project 2016, waar ik aan mee-borduur. Ik doe dit
jaar voor het eerst hieraan mee, omdat ik het zo'n mooie stof-met-garen-
combinatie vind, en ik alfabetten borduren wel grappig vind. En tot zo ver
vind ik het absoluut een heerlijk tussendoor-projectje, dat ook steeds
mooier wordt.

Maar volgende week wordt er even helemaal niets tussendoor gedaan.
Want dan ga ik naar Friesland, naar Eernewoude, om de masterclass
"Trapunto" van mijn favoriete quiltjuf, Ted Storm, te gaan volgen.
Al meer dan een half jaar geleden ervoor aangemeld, kijk ik er enorm naar uit.
Het was ook zo'n beetje de laatste techniek, die voor mij nog helemaal onbekend
terrein is, en ik ben dol op het leren van nieuwe technieken! Ik weet niet, wat ik
op quiltgebied hierna nog kan leren en ben bang, dat ik ga afstompen, dus wie
het weet, mag het zeggen...
Maar ik heb er zo'n enorme zin in, volgende week! Drie dagen lang alleen
maar bezig zijn met het quilten, les van een geweldige juf, iets nieuws leren,
nieuwe mensen ontmoeten (ik ken echt niemand!) en ook nog eens verzorgd
worden in plaats van verzorgen. Heerlijk!!!
Jullie ook al vast een mooi weekend en een hele fijne, nieuwe week gewenst!